เมืองโบราณดงละคร

“เมืองโบราณดงละคร” หรือ “ดงละคร” ตั้งอยู่ถนนดงละคร อำเภอเม็ง ห่างจากตัวเมืองนครนายกประมาณ 12 กิโลเมตร ชื่อดงละครมาจากตำนานพื้นบ้านว่าในวันพระหรือคืนพระจันทร์เต็มดวงชาวบ้านจะได้ยินเสียงปี่พาทย์มาตามสายลม แต่หาที่มาของเพลงไม่ได้ชาวบ้านจึงเรียกว่าเมืองดงละคูน เป็นเสียงแหลมที่มีเสียงละครหรือตกกลางคืนในเมืองลับแลริมป่าเชิงเขา วันพระ เสียงคนในป่าชายหญิงเด็กเสียงแตร เทวดาหรือภูตผีปกปักรักษา เก็บดอกไม้ไหว้พระ จริงหรือเท็จ วิทยาศาสตร์ยังพิสูจน์ไม่ได้ แต่ชาวบ้านต่างก็รู้ว่าทองละกุลเป็นเมืองลับแล มีตาทิพย์ แต่งตัวเหมือนคนธรรมดาทั่วไป อยู่ในโลกนี้กับเราเหมือนอยู่อีกมิติหนึ่ง มีวิถีชีวิตคล้ายมนุษย์ ทั้งทำนา ไถนา ทำไร่ หัตถกรรม การเลี้ยงสัตว์แต่อาการที่ทำและทำแบบลวก ๆ ทำเพราะกรรมแต่ไม่ได้อะไรจากการกระทำ อยู่อย่างเลี้ยงโคก็เลี้ยงไปเรื่อย ๆ จนหมดกรรมก็ไม่ต้องเลี้ยงโคนี่คือทางรอดในโลกอวิชชา ความสุขนั้นมีทั้งดีและไม่ดี เหมือนอยู่ด้วยกันแต่ชีวิตดีกว่าผีกับอสุรกาย แต่ไม่ดีเท่าเทวดาที่อาศัยอยู่บนต้นไม้ ทุกคืนวันพระ จะมีเสียงโหรี ปี่พาทย์ บรรเลง และเชื่อกันว่าในวันพระควรเปิดประตูหรือมิติสัมพันธ์กัน . ดังนั้นโลกทั้งสองจึงมารวมกันและมีประสบการณ์ลึกลับในเมืองทุ่งรากร จังหวัดนครนายก มีสถานที่ลึกลับที่ซากเมืองโบราณมีป่ารก มีการปรับปรุงบางอย่างเพื่อให้น่ากลัวน้อยลง เทียบกับในอดีตได้รับการขึ้นทะเบียนจากกรมศิลปกร “เมืองดงละกอน สถานที่แห่งนี้เมื่อพระจันทร์เต็มดวงจะมีมหาลิเล่นเพลงโบราณเหมือนมีการแสดงละครคนพยายามค้นหาว่า ถ้าเพลงมาจากไหนแต่ไม่มีอะไร ด้วยท่วงทำนองนี้ชาวบ้านจึงเรียกว่า “ตงเล่อกง” เมื่อสามเดือนก่อน ประมาณ 3 ทุ่ม ถนนอีกฝั่งเป็นสีดำสนิท ชายผู้ประหม่าไม่กล้าเข้าไปข้างใน และเมื่อเขาไปถึงใจกลางโซนสยองขวัญ เขาก็ดับเครื่องยนต์และดับไฟทั้งหมด ทิ้งไว้แต่ความมืด เขาตัดสินใจแล้วพูดว่า: “หากมีวิญญาณในบริเวณนี้ที่ต้องการความช่วยเหลือและขอให้ออกมาพูดคุย เรายินดีให้บริการคุณ” ร่างหนึ่งค่อย ๆ ลอยผ่านไป จากแนวป่าข้างหน้า ขณะที่เขาเข้าไปใกล้ เขาเห็นว่าเป็นกลุ่มประมาณแปดคนในชุดย้อนยุค มีผู้หญิงมากกว่าผู้ชายจึงถามกันในใจ เพราะภาษาเก่าไม่หลอกหูข้างใดข้างหนึ่ง หัวหน้าที่นี่เป็นผู้หญิง ได้รับคำสั่งจากนครหลวง (นครธม) ให้สร้างเมืองเพื่อขยายอาณาจักรและจัดส่งธัญพืชไปยังกรุงปักกิ่งเป็นเวลาสามปี ไม่ได้เตรียมตัวไว้มีโรคอยู่ในน้ำ เกิดโรคระบาดขึ้น (อหิวาตกโรค) ผู้คนล้มตายเกือบหมด เหลืออยู่ไม่ถึงร้อยเจ็ดร้อยคนต้องออกจากเมืองกลับเมือง