ตำนานเล่าว่า นานมาแล้ว ผู้หญิงคนหนึ่งชื่อ Madeline อาศัยอยู่ในกระท่อมเล็กๆ แถบชานเมือง ว่ากันว่าเธอมีความหิวกระหายเนื้อมนุษย์อย่างไม่รู้จักพอ ความอยากอาหารต่ำทรามที่ไม่มีขอบเขตจำกัด ชาวบ้านกลัวชีวิตของพวกเขา รังเกียจเธอ ไล่เธอออกจากท่ามกลางพวกเขา

โดยไม่ถูกขัดขวางจากการปฏิเสธของพวกเขา Madeline ถอยกลับเข้าไปในกระท่อมของเธอ กลายเป็นคนสันโดษ ซ่อนตัวจากการสอดรู้สอดเห็น ข่าวลือเรื่องความชั่วร้ายของเธอเพิ่มมากขึ้น วาดภาพเธอว่าเป็นแม่มด สิ่งมีชีวิตแห่งความมืดที่สนุกสนานกับการกระทำที่ไม่อาจบรรยายได้ ความกลัวและความกลัวลอยขึ้นในอากาศ ขณะที่ชาวบ้านดำเนินชีวิตตามหลอกหลอนตลอดไปโดยการปรากฏตัวของ Madeline

คืนหนึ่งที่มีพายุฝนฟ้าคะนอง เมื่อฟ้าแลบฟาดลงมาบนท้องฟ้าและฝนกระหน่ำลงมาบนหลังคาอย่างไม่ลดละ เด็กหนุ่มขี้สงสัยกลุ่มหนึ่งจึงเข้าไปในป่า พวกเขาค้นหาความจริงเบื้องหลังเรื่องราวของแมดเดอลีน

ขณะที่พวกเขาคืบคลานเข้ามาใกล้กระท่อมของเธอ กลิ่นเหม็นเน่าก็จู่โจมประสาทสัมผัสของพวกเขา อากาศหนาขึ้นและหนักขึ้น ทำให้หายใจไม่ออกทุกลมหายใจ ความกลัวเกาะกินหัวใจของพวกเขา แต่ความอยากรู้อยากเห็นผลักดันให้พวกเขาก้าวไปข้างหน้า ไม่ยอมหันหลังกลับ

เมื่อเข้าไปในกระท่อมที่ทรุดโทรม พวกเขาพบกับภาพที่จะตรากตรำวิญญาณของพวกเขาไปตลอดกาล ใจกลางห้องมีเตาอบหน้าตาพิลึก ประตูเปิดออกดังเอี๊ยดอ๊าด ราวกับกวักมือเรียกพวกเขาไปข้างหน้า ตัวสั่นด้วยความกลัวและความคาดหวัง พวกเขาเข้าใกล้อุปกรณ์ที่น่ากลัว

และที่นั่น ภายในเตาอบ มีซากศพที่ไหม้เกรียมของผู้หญิงวางอยู่—แมดเดอลีนเอง ร่างกายของเธอบิดเบี้ยวและบิดเบี้ยวราวกับถูกแช่แข็งในช่วงเวลาแห่งความเจ็บปวดที่ไม่อาจจินตนาการได้ กลิ่นของเนื้อไหม้ลอยอยู่ในอากาศ ผสมกับความชื้นของพายุ

แต่ความสยองยังไม่จบเพียงแค่นั้น ขณะที่เด็กๆ หันหลังจะหนี ร่างอันน่าสะพรึงกลัวปรากฏขึ้นต่อหน้าพวกเขา—วิญญาณพยาบาทของแมดเดอลีน ดวงตาของเธอลุกโชนด้วยความมุ่งร้ายที่เสียดแทงจิตวิญญาณของพวกเขา นิ้วที่เป็นโครงกระดูกของเธอยื่นออกมา กระตือรือร้นที่จะอ้างว่าพวกเขาเป็นเหยื่อรายต่อไปของเธอ

เด็กๆ กรีดร้องและสะดุด วิ่งผ่านป่าอย่างสิ้นหวังเพื่อหลบหนี อากาศเริ่มหนาขึ้นด้วยความมืด กิ่งก้านของต้นไม้บิดงอและเล็บขบที่เนื้อของพวกมัน พวกเขารู้สึกว่าการมีอยู่ของ Madeline ใกล้เข้ามา เสียงกระซิบหลอนของเธอดังก้องตลอดทั้งคืน

มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่สามารถกลับคืนสู่ความปลอดภัยของหมู่บ้านได้ จิตใจของพวกเขามีบาดแผลจากการเผชิญหน้าที่น่ากลัว นิทานเรื่อง “เรื่องสยองของหญิงในเตาอบ” กลายเป็นนิทานเตือนใจถึงอันตรายที่แฝงตัวอยู่ในเงามืด

จนถึงทุกวันนี้ หมู่บ้านแห่งนี้ยังคงไว้ซึ่งตำนานอันน่าสะพรึงกลัว เศษซากกระท่อมของแมดเดอลีนเป็นเครื่องเตือนใจถึงความน่ากลัวที่เกิดขึ้นภายใน เรื่องราวน่าขนลุกของหญิงในเตาอบทำหน้าที่เป็นบทพิสูจน์หลอนถึงความมืดที่สามารถกัดกินแม้กระทั่งมุมที่ห่างไกลที่สุดของโลก ย้ำเตือนเราตลอดไปว่าความชั่วร้ายมีได้หลายรูปแบบ และความหิวกระหายของมันไม่มีขอบเขต