เมืองโบราณดงละคร

เมืองโบราณดงละคร เมืองโบราณดงละคร “เมืองโบราณดงละคร” หรือ “ดงละคร” ตั้งอยู่ถนนดงละคร อำเภอเม็ง ห่างจากตัวเมืองนครนายกประมาณ 12 กิโลเมตร ชื่อดงละครมาจากตำนานพื้นบ้านว่าในวันพระหรือคืนพระจันทร์เต็มดวงชาวบ้านจะได้ยินเสียงปี่พาทย์มาตามสายลม แต่หาที่มาของเพลงไม่ได้ชาวบ้านจึงเรียกว่าเมืองดงละคูน เป็นเสียงแหลมที่มีเสียงละครหรือตกกลางคืนในเมืองลับแลริมป่าเชิงเขา วันพระ เสียงคนในป่าชายหญิงเด็กเสียงแตร เทวดาหรือภูตผีปกปักรักษา เก็บดอกไม้ไหว้พระ จริงหรือเท็จ วิทยาศาสตร์ยังพิสูจน์ไม่ได้ แต่ชาวบ้านต่างก็รู้ว่าทองละกุลเป็นเมืองลับแล มีตาทิพย์ แต่งตัวเหมือนคนธรรมดาทั่วไป อยู่ในโลกนี้กับเราเหมือนอยู่อีกมิติหนึ่ง มีวิถีชีวิตคล้ายมนุษย์ ทั้งทำนา ไถนา ทำไร่ หัตถกรรม การเลี้ยงสัตว์แต่อาการที่ทำและทำแบบลวก ๆ ทำเพราะกรรมแต่ไม่ได้อะไรจากการกระทำ อยู่อย่างเลี้ยงโคก็เลี้ยงไปเรื่อย ๆ จนหมดกรรมก็ไม่ต้องเลี้ยงโคนี่คือทางรอดในโลกอวิชชา ความสุขนั้นมีทั้งดีและไม่ดี เหมือนอยู่ด้วยกันแต่ชีวิตดีกว่าผีกับอสุรกาย แต่ไม่ดีเท่าเทวดาที่อาศัยอยู่บนต้นไม้ ทุกคืนวันพระ จะมีเสียงโหรี ปี่พาทย์ บรรเลง และเชื่อกันว่าในวันพระควรเป

ผีในโรงแรมที่เชียงราย

ผีในโรงแรมที่เชียงราย ผีในโรงแรมที่เชียงราย ในเดือนตุลาคม 2551 เราเข้าสู่เทศกาลกฐิน…เพื่อนของเราที่เยอรมนีในปีนั้นต้องการเป็นประธานกฐิน (เวียงอยุธยาเป็นเจ้าภาพทอดกฐินที่จังหวัดเชียงราย) ฉันจึงบอกเพื่อนของลาร่า ผมจึงเสนอตัวเป็นผู้ดูแลกฐิน ซึ่งทำให้ผมมีแรงจูงใจในการบริหาร โดยเซเรนเป็นผู้จัดการ การเงินหมดกฐิน พอเทน้ำมันลงกระทะ…เฮ้ย! ! ไม่ Cassina ไม่ต้องการน้ำมัน! ! เป็นงานกฐินค่ะ เพื่อนเราชื่อ ลาร่า (นามแฝง) ลาร่ากับสามีฝรั่งบินตรงมาจากเยอรมัน เจอกันที่ กทม. แล้วนั่งรถตู้ไปวัดพระธาตุจอมโจ้ จ.เชียงราย เพื่อบูชากฐิน Cassim ใจร้ายกับเรา งานสัปดาห์หนังสือวันที่สอง นั่นคือสิ่งที่นักเขียนทุกคนแทบลืมหายใจในช่วงงานสัปดาห์หนังสือ เพราะงานยุ่งจนไม่มีเวลาพักผ่อน โดยเฉพาะช่วงนั้นเจ้าของเดิมของต้นสนงานยุ่งมากจึงเคยให้บูธเราไปดูแล ฉันต้องไปร้านทุกวัน หมายความว่ายังไงเราไม่ได้จองตั๋ว? ไม่คิดว่าจะหนักขนาดนี้ ในระหว่างวัน ลองเดินดูแผงลอย กลางคืนกลับบ้านทำงาน ไม่มีเวลานอน เรียกได้ว่าอาทิตย์หนึ่งมี 2 อาทิตย์ นอนแค่วันละครึ่งชั่วโมง เพิ่งจบงานสัปดาห์หนังสือไปหมาด ๆ พอถึงบ้านเราก็รีบเก็บกระเป๋าเ

วิญญาณวีรชน

วิญญาณวีรชน เรื่องราวของวิญญาณวีรชน แต่ที่ผ่านมาเราก็เคยทำนิตยสารการ์ตูนด้วย เวลาที่ฉันทำนิตยสารบนท้องถนนนิตยสารจัดสัมมนาทุกวันอาทิตย์สุดท้ายของเดือนที่โรงแรม ซึ่งมีชื่อเสียงจากการนองเลือดในเดือนพฤษภาคมที่เกิดขึ้นที่โรงแรม บางทีเขาทำหน้าที่เป็นวิทยากรตามหัวข้อบรรยายหลังการบรรยายจะมีรายการเกมเล็กๆให้เล่นกับน้อง ๆ FC จนจบกิจกรรม ทุกสัปดาห์ผู้คนน้อยลงเรื่อย ๆ ด้วยวิธีที่แตกต่างกัน สัปดาห์ไหนถ้าลงนิตยสาร Timely ก็เท่ากับได้โฆษณา ผู้คนมากมายจะมาทำงาน บางทีก็ล้นห้อง บางอาทิตย์ โปรโมทไม่ทัน คนที่ไม่รู้ข่าวก่อนนิตยสารออกก็จะมานิดนึง บอกสิ่งนี้ว่ามีสิ่งแปลก ๆ เกิดขึ้นในช่วงสัปดาห์ของงาน นิตยสารล้าสมัยในสัปดาห์นั้น น้อยคนนักที่รู้ข่าวว่ามีเด็กไปปาฐกถาที่ปุรามานแค่ 20 คน (สัมมนาเล็กๆ เฉลี่ยสัปดาห์ละ 20-80 คน) และถ้าจำไม่ผิดสัปดาห์นั้นไซเรนเป็นผู้ดูแล บรรยากาศในห้องประชุมค่อนข้างเงียบ ก็ไม่ได้คิดอะไร แต่สงสัยว่า ทำไมในห้องมีแค่ 20 คน รู้สึกเหมือนยังมีคนอยู่ในห้องตอนนั้นเราอยู่บนเวทีเป็นพิธีกร ติดตามเรื่องราวและสัมภาษณ์แขกรับเชิญ มองลงมาจากเวทีจะเห็นประตูห้องประชุม ประตู…เปิดตลอดเพราะจุดเช็ค

เปิดตำนานเล่า การผิดผี และ การเลี้ยงผี

เปิดตำนานเล่า การผิดผี และ การเลี้ยงผี เปิดตำนานเล่า การผิดผี และ การเลี้ยงผี การผิดผี ถ้าทาสคิดว่าสายเกินไป สาว ๆ จะได้รู้และระวังตัว โดยเฉพาะหนุ่ม ๆ ที่ไม่อยากกินข้าวด้วย เมื่อเข้าไปใกล้หญิงสาวจะถอยห่างจนพ้นธรณีประตูห้องนอนเข้าไปด้านในสุดจนทาสไม่กล้าเข้าไป หากคนรับใช้จับมือหญิงสาว จับแขนหญิงสาว หรือข้ามธรณีประตู หญิงสาวจะร้องไห้เพื่อปลุกพ่อแม่ของเธอให้ตื่น พ่อแม่ของหนุ่มสาวไม่พอใจและต้องเจรจากับคนใช้ที่กล้าหาญ เพราะเชื่อว่ามีผี พ่อแม่สาว จะบอกกล่าวพ่อแม่บ่าวในวันรุ่งขึ้น และบ่าว จะต้องจ่ายค่าผี หรือหากสาวไม่ชอบหลังจากเลี้ยงผีปู่ตาและเลี้ยงผีตามประเพณีแล้วพ่อแม่ของสาวจะไม่จัดงานแต่งให้ และไม่ยอมพูดกับบ่าวคนนั้นอีก. ในบางกรณี คนรับใช้เป็นคนนอกกฎหมาย ไม่ใช่พ่อแม่ของกันและกันหากทาสแตะเนื้อต้องตัวผู้หญิงสาว ๆ จะไม่พอใจ แถมยังจะถูกพ่อแม่ฝ่ายสาวดุและพ่อแม่ฝ่ายเจ้าบ่าวต้องเสียผีและไม่ยอมรับว่าคนใช้อยู่กับลูกสาว ส่องผีสาวกินไก่หรือหมู การเสียผีไม่ได้แพงกว่าการเสียผีมากนัก แทบไม่มีเลย ส่วนใหญ่เกิดจากการที่บ่าวไม่เลือกข้างสาว บางครั้งสาว ๆ ก็ไม่เลือกคนใช้ เพราะพวกเขารู้ว่าคนใช้เป็นคนประพฤติไม่

ผีบังตา อาถรรพ์แห่งป่าเขาใหญ่

“ผีบังตา” อาถรรพ์แห่งป่าเขาใหญ่ ผีบังตา อาถรรพ์แห่งป่าเขาใหญ่ “ดงพญาไฟ” หรือ “ดงพญาเย็น” ส่วนหนึ่งของอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ ครั้งหนึ่งเคยเป็นป่าทึบที่อันตราย ลือกันว่ามีทั้งสัตว์ในตำนานและป่าที่ถูกสาปจากผีแต่ปัจจุบันมีถนนตัดผ่านพื้นที่ป่าบางส่วน และเปิดเป็นสถานที่ท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ที่ทรงคุณค่าแต่คำตอบยังคงเหมือนเดิม หลายคนหายเข้าไปในป่าอย่างไร้ร่องรอย ไม่มีใครเห็นพวกเขาอีก ผู้รอดชีวิตบางคนมักมีเรื่องแปลกประหลาดให้ตื่นเต้นอยู่เสมอ เหตุเกิดเมื่อวันที่ 14 เมษายน 2552 เมื่อ น.ส.ณัชชา (สงวนนามสกุล) หรือ น้องเอ๋ อายุ 7 ขวบ ไปเที่ยวอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่กับครอบครัว ไปเล่นน้ำที่น้ำตกกรองแก้วเห็นว่าดูปลอดภัยเพราะมีนักท่องเที่ยวจำนวนมาก ใกล้ ๆ อุทยานฯ ศูนย์บริการนักท่องเที่ยวอยู่ไม่ไกลจากที่ทำการอุทยานฯ วันนั้นมีนักท่องเที่ยวมากมาย เนื่องจากเป็นช่วงเทศกาลสงกรานต์เหตุการณ์จึงเป็นเรื่องปกติและเมื่อถึงเวลากลับบ้านทุกคนก็ขึ้นรถและลงจากรถปรากฏว่าเขาลืมผู้หญิงคนนั้นจนกระทั่งเขาออกจากสวนสาธารณะ ดูเหมือนทุกคนจะลืมไปแล้ว (ทั้งหมด15คน) พอทราบก็รีบกลับมาพบน้องเอ๋ที่บร

เรื่องเล่า โรงแรมหลอน

โรงแรมหลอน เรื่องเกิดขึ้นเมื่อประมาณเดือนสิงหาคม 2556 เรื่องมีอยู่ว่าเนื่องในวันวิทยาศาสตร์แห่งชาติ ปี 2556 ซึ่งจัดขึ้นที่ไบเทค บางนา ตั้งแต่วันที่ 6-21 สิงหาคม 2556 คุณแม่และออฟฟิศต้องไปจัดบูทและเข้าร่วมประชุม แต่ ออฟฟิศแม่ก็นัดให้ไปร่วมงานในวันที่ 13 สิงหาคม ครับ เราก็เลยเลือกเดินทาง วันที่ 12 สิงหาคม ประมาณ 10 โมงเช้า ผมกับพี่สาวตามแม่ไป เพราะแม่อยากให้ไปเป็นเพื่อน 12 ชั่วโมงจากขอนแก่นไปกรุงเทพด้วยรถตู้ลำบากมาก ทางเข้ากทม.รถติด การจราจรเป็นอัมพาตประชาชนเดินทางกลับจากต่างจังหวัด โรงแรมที่อ่านรีวิวแล้วให้รีวิวดี. มีคนจองไปแล้วหลายดวง แต่พอไปถึงบ้านนาประมาณ 4 โมงเย็น ราว 23.00 น. ฝนตกหนัก ถนนถูกน้ำท่วมมองไม่เห็นทางอีกต่อไป ไม่สามารถไปที่โรงแรมที่ฉันจองไว้ เนื่องจากฝนตกหนักเราจึงตัดสินใจหาโรงแรมใกล้ไบเทค ตื่นเช้าจะได้ไปได้สะดวก รถไม่ติดเท่าไหร่ ป้าที่ทำงาน แม่ และคนขับรถ) ขณะขับรถไปรอบ ๆ โรงแรม โรงแรมแล้วโรงแรมเล่าในที่สุด…เราก็พบโรงแรมที่มีปัญหา…เมื่อคนขับเลี้ยวเข้าไปในโรงแรม เราพบรถที่เปลี่ยวมากจอดอยู่ที่เคาน์เตอร์หน้าโรงแรม แม่กับป้าไปเจรจากับเจ้าหน้าที่ถามว่ามีห้องว่างไ

สยองวิญญาณหลอน แขกไม่ได้รับเชิญ

สยองวิญญาณหลอน แขกไม่ได้รับเชิญ เปิดประสบการณ์วิญญาณหลอน เรามีประสบการณ์จริงที่เกิดขึ้นกับ จขกท. สำหรับผู้ที่ชื่นชอบการอ่านเรื่องราวที่น่าจดจำนี้เป็นครั้งแรก ฉันขอโทษสำหรับความผิดพลาดใด ๆ เรามาจากภาคตะวันออกเฉียงเหนือ จบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของจีน หลังเรียนจบได้มีโอกาสไปทำงานในโรงเรียนเอกชนแห่งหนึ่งในจังหวัดสมุทรปราการ โรงเรียนมี หอพักครู ในหมู่บ้านหลังโรงเรียน หมู่บ้านใหญ่มาก มีซอยมากมาย หอพักครูอยู่ระหว่างซอย 17-19 อาคารหอพักมี 2 ชั้น เราได้ห้องที่สองด้านล่าง หลังห้องเราเป็นบ้านร้างไม่มีใครอยู่ วัชพืชขึ้นรกมาก ปกคลุมบริเวณบ้าน ยิ่งไปกว่านั้น ร้านขายของชำอยู่ไกลจากที่นี่มาก ถ้าจำไม่ผิดน่าจะอยู่ซอย 3 ค่ะ ยืมจักรยานที่หอพักเมื่อคุณไปซื้อของ เราชอบปั่นจักรยานทุกคืนตั้งแต่ 8.00-9.00 น. วันก่อนผมไม่กล้าไปซื้อของ แต่คราวนี้เปลี่ยนซอยเป็นซอย 18 กลายเป็นซอย 19 เหมือนเดิม คิดว่า2ซอยสุดท้ายจะเหมือนเดิมมั้ย? ทุกอย่างดูเงียบสงบมาก ไม่มีสุนัขตัวใดออกมาวิ่งไล่เขา สองข้างทางไม่มีตึกสองชั้น มีเพียงไม่กี่คนที่อาศัยอยู่ในบ้านไม้ผลัดใบในบริเวณบ้านเท้า มันทำให้เขาดูเหงาแต่เราก็ไม

ScreamJennyผีสาวที่ทุกข์ทรมาณ

Scream Jenny ผีสาวที่ทุกข์ทรมาณ Scream Jenny หรือในภาษาไทยที่บางคนอาจจะเรียกกันว่า (เจนนี่ที่กริ๊ดออกมาอย่างน่ากลัว) เรื่องราวตำนานและการพูดถึงเกี่ยวกับเรื่องราวของเธอนั้นมีชาวบ้านหรือผู้คนในสมัยก่อนเชื่อกันว่า เจนนี่นั้นเป็นเรื่องราวของวิญญาณผีสาว ที่สามารถพูดได้ว่าเป็นวิญญาณที่มีชื่อเสียงเป็นอย่างมากที่วิญญาณของเธอนั้นมักจะถูกกล่าวถึงว่าถูกสิงสถิตอยู่ที่เมืองของฮาร์เปอร์สเฟอร์รี่ (Harpers Ferry) ตำนานที่ถูกเล่ากันนั้นได้เล่า ในตอนที่เจนนี่นั้นเธอยังมีชีวิตอยู่ เธอก็ใช้ชีวิตอยู่อย่างนั้นที่เมืองฮาร์เปอร์สเฟอร์รี่ เธอนั้นอาศัยอยู่ในบ้านหลังเล็กๆที่ไม่มีใครอยู่เคียงข้างหรือบ้านติดจากบ้านเธอมากนัก เธออาศัยอยู่คนเดียวภายในบ้านหลังนั้น ในบริเวณรอบๆบ้านของเธอนั้นได้ประกอบไปด้วย จะมีรางรถไฟที่อยู่ข้างๆบ้านของเธอ พอเวลาได้ผ่านไปจนมาวันหนึ่งได้เกิดอุบัติเหตุขึ้นมากับตัวเธออย่างไม่มีใครคาดคิด มันได้เกิดประกายไฟจากเตาเผาที่อยู่ภายในบ้านของเธอจากเตาพิง ซึ่งประกายไฟนั้นได้กระเด็นเข้ามาโดนที่ชุดของเธออย่างจังๆ มันทำให้ชุดของเธอนั้นเริ่มเกิดประกายไฟขึ้นมาอย่างรวดเร็ว ด้วยความตกใจอย่างกะทันหัน เธอได

5อันดับบ้านร้างหลอนในไทย

5 อันดับบ้านร้างหลอนในไทย อับดับที่ 1 บ้านร้างรังสิต คลอง 13 เขาเล่ากันว่าใครอยากพบผีหญิงสาว หรือเจอสิ่งลี้ลับอยากลองของ ให้มาลองที่บ้านร้างแห่งนี้ เพราะมีข้อมูลจากแหล่งระบุตรงกันว่า บ้านหลังดังนี้ได้เกิดเหตุเพลิงไหม้ทั้งหลัง จนเหลือแต่เพียงซากบ้านเพียงบางส่วนเท่านั้น และในการเสียชีวิตครั้งนี้ และให้เหตุการณ์ครั้งนี้มีหญิงสาวเสียชีวิตในกองเพลิงไฟไหม้นี้ด้วย ความเฮี้ยนที่ถึงเล่าลื่อกันว่าชาวบ้านแถวนั้นต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าเคยได้ยินเสียงผู้หญิงกรีดร้องในยามวิกาล บางคนเดินผ่านบ้านหลังนี้ก็มักจะเห็นเป็นเงาของหญิงสาวเดินไปเดินมาอยู่ภายในบ้านหลังนั้น ทำให้ชาวบ้านแถวนั้นเกิดความหลอนไปตามๆกัน อันดับที่ 2 บ้านร้าง 5 ศพ วงเวีนใหญ่ บ้านร้าง 5 ศพ ซอยอินทราพิทักษ์ 1 วงเวียนใหญ่ บ้านหลังนี้เกิดเหตุการณ์ที่เศร้าสลดใจมาก คือคนในบ้านตายพร้อมกัน 5 ศพ โดยมี3ศพผูกคออยู่ที่ชั้น2 ของตัวบ้าน ส่วนอีก2ศพนั้นนอนเสียชีวิตอยู่ที่ชั้นล่างของบ้าน จนกลายเป็นข่าวใหญ่ และต่อมาได้มีกลุ่มวัยรุ่นได้ไปลองของที่บ้านหลังนี้ โดยมีการไปเขย่าประตูรั่วหน้าบ้าน และส่งเสียงท้าทาย แต่จู่ๆ ก็มีเสียงได้คนสาดน้ำลงมาจากชั้น2 จน

ตำนานนายขนมต้ม นักรบ แห่ง กรุงศรี

 นายขนมต้ม กลายเป็นเรื่องให้คนในวงการมวยไทยและคนไทยต้องเดือด หลังมีโพสต์บนโซเชียลของนายเดฟ เลดัก แชมป์มวยเมียนมาชาวแคนาดา ดูหมิ่นเหยียดหยามมวยไทยและประวัติศาสตร์มวยไทย รวมถึงแสดงความคิดเห็นหยาบคายดูถูกนายขนมต้มว่าเป็นเพียงเรื่องแต่งขึ้น ด่าว่าเป็นลูกโสเภณี ก่อนที่กระทรวงวัฒนธรรม (วธ.) ออกโรงประกาศไม่เห็นด้วยกับนักมวยแคนาดา จี้ให้ขอโทษและประสานกระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา กระทรวงการต่างประเทศ และกระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม ให้มีมาตรการลงโทษกำปั้นชาวแคนาดารายนี้ ปัจจุบัน วธ. โดยกรมส่งเสริมวัฒนธรรม (สวธ.) ได้ขึ้นทะเบียนมวยไทยเป็นมรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมของชาติตั้งแต่ปี พ.ศ.2553  นายขนมต้ม กรณีนี้ สมาพันธ์มวยพม่าออกแถลงการณ์ถึงคนมวยในไทยและทั่วโลก ระบุไม่เกี่ยวข้องกับข้อความที่เดฟ เลดัก ได้โพสต์ไว้ อีกทั้งยืนยันวงการมวยทั้งสองประเทศมีความสัมพันธ์และประวัติศาสตร์ยาวนานร่วมกัน โดย มวย เป็นมรดกร่วมทางวัฒนธรรมของประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ไม่ใช่มีเฉพาะไทย แต่เพื่อนบ้านอย่างลาว เมียนมา และกัมพูชาก็มีประวัติมายาวนาน อาจมีชื่อเรียกมวยที่แตกต่างกัน นายขนมต้ม สำหรับ “มวยไทย” เป็นศิลปะกา