วิญญาณวีรชน

ติดตามเรื่องราวและสัมภาษณ์แขกรับเชิญ มองลงมาจากเวทีจะเห็นประตูห้องประชุม ประตู…เปิดตลอดเพราะจุดเช็คอินอยู่ที่ประตูหน้า ใครมาไม่ทันก็ลงทะเบียนได้เลย ช่วงสัมภาษณ์ วิทยากรและพิธีกรก็ตอบคำถามกับน้อง ๆ ที่ฟังอยู่ MC Serene ว่างสำหรับฉัน (ห๊ะ??) เรามองไปทางอื่นและมองลงมา มีคนนั่งอยู่บนเวทีเพียง 20 คน แต่มีชีวิตชีวาเท่ากับเพื่อนร่วมงานหลายร้อยคน สายตาของเราจับจ้องไปที่ประตูที่เปิดอยู่ ในห้องประชุมเป็นผู้หญิงที่ผอม มืด หมดเรี่ยวแรง เปลือยท่อนบน หัวรุงรังของเขายืนอยู่หน้าประตูเพื่อฟังชั้นเรียน! ซาเล็มยืนอยู่ตรงนั้น จ้องมอง อืม จริง จริง จริง ไม่ตาบอด และด้วยใบหน้านั้น มันไม่ควรจะเป็นมนุษย์ เรารีบหันหน้าไปมองผู้บรรยายบนเวทีทันที คุณเห็นด้วยหรือไม่? มันคืออะไร? ปัจจุบันบอกว่าไม่อยากให้งานพัง แต่ดูเหมือนว่าผู้พูดยังคงพูดอย่างคล่องแคล่วและไม่มีอะไรเกิดขึ้นโอเค~ โอเค ฉันเจอคนเดิมอีกแล้วใช่มั้ย! ! ตอนนั้นเราอยู่บนเวทีด้วย การบรรยายดำเนินไปอย่างราบรื่น เด็ก ๆ พูดคุยและหัวเราะ ถ้าคุณกระโดดขึ้นไปบนเวทีตอนนี้ บรรยากาศคงจะไม่ธรรมดาแน่ ๆ คุณไม่สามารถเหล่ไปมองที่หน้าห้องได้ตลอดเวลา คนอ่อนแอทางจิตใจคนนั้นมองกลับมาที่เขา และเมื่อเขาเห็นมัน เขาก็กรีดร้อง งานอาจยุ่งเหยิง เมื่อคิดได้ดังนั้นฉันจึงทำการสัมภาษณ์ต่อไปโดยไม่เอะอะ หลังจากนั้นไม่นาน หญิงชราที่มีสภาพยุ่งเหยิงที่หน้าห้องก็ค่อย ๆ เคลื่อน…