มีดหมอหลวงพ่อเดิม

หลวงพ่อเดิม

พุทธสโร วัดหนองโพ พระเกจิผู้มีชื่อเสียงโด่งดังรูปหนึ่งของ จ.นครสวรรค์ ได้รับการยกย่องให้เป็น “เทพเจ้าแห่งเมืองสี่แคว” ที่เคารพศรัทธาของพุทธศาสนิกชนทั่วประเทศ ในสมัยที่หลวงพ่อเดิมท่านยังมีชีวิตอยู่นั้นท่านได้สร้างวัตถุมงคลไว้ให้แก่ลูกศิษย์หลายอย่าง เช่น เหรียญรูปท่าน พระรูปเหมือน งาแกะรูปสิงห์ นางกวักต่างๆ ตะกรุด ผ้ายันต์ วัตถุมงคลของท่านมีมากมายหลายรุ่น ซึ่งล้วนปรากฏความเข้มขลังเป็นที่เลื่องลือโดยเฉพาะมีดหมอ หลวงพ่อเดิมท่านได้เรียนรู้และศึกษา วิชามีดหมอ ที่ได้มาจากหลวงพ่อขำ วัดเขาแก้ว อำเภอพยุหะคีรี จังหวัด นครสวรรค์ และ ในต่อมาหลวงพ่อเดิมท่านก็ได้สร้างมีดหมอขึ้นมาเป็นมีดเล่มแรกของท่าน และ การสร้างมีดในยุคแรกๆนั้นท่านก็ได้สร้างมีดเล่มใหญ่ให้แก่ควาญช้างของท่าน ซึ่งมีขนาดทั้งด้ามทั้งฝักยาวประมาณหนึ่งศอก ในสมัยต่อมามักเรียกกันว่า มีดควาญช้างหลวงพ่อเดิม ต่อมาท่านก็ได้ทำมีดให้มีขนาดเล็กลง ขนาดพอพกได้พอดีจนมาถึงมีดขนาดเล็กเพื่อที่จะพกใส่กระเป๋าหรือใส่ไว้ในเสื้อได้เช่นเดียวกัน

การสร้าง “มีด หมอ” ของหลวงพ่อเดิมนั้นมีองค์ประกอบคือ ด้ามจะทำจากไม้และงาช้าง, ฝักมีดทำจากไม้และงาช้าง รัดด้วยแหวนคาดฝักทำจากเงิน และมีแบบ “สามกษัตริย์” คือทำด้วยทองคำ เงิน และนาก, ใบมีดและกั่นมีด, แผ่นประกับกั่นมีด 2 แผ่นเป็นเงินและนาก สุดท้ายคือตะกรุด

มีเรื่องกล่าวขานกันว่าเนื้อเหล็กที่หลวงพ่อเดิมนำมาใช้ตีเป็นมีดนั้นจะมีส่วน ผสมของตะปูสังขวานร ซึ่งเป็นตะปูในสมัยโบราณที่ใช้ยึดเครื่องไม้ในพระอุโบสถแทนตะปู ตะปูโลงผีที่สัปเหร่อเผาแล้วเก็บไว้ บาตรแตกชำรุด และเหล็กน้ำพี้ นำมาเป็นส่วนผสมใช้ทำ มีดหมอ สำหรับช่างที่ตี มีดหมอของหลวงพ่อเดิม นั้นเท่าที่พบจะเป็นฝีมือช่างฉิม ช่างไข่ และช่างสอน ซึ่งแต่ละช่างจะมีเอกลักษณ์ของตัวมีดของตนเองต่างกันไป เมื่อช่างทำใบมีดเสร็จแล้ว ก็จะส่งต่อให้ช่างทำด้ามและฝักทำต่อ ส่วนที่เป็นตัวด้าม ถ้าเป็นมีดเล่มใหญ่จะมีด้ามเป็นงา และฝักเป็นไม้คูน ส่วนเล่มเล็กก็จะมีด้ามเป็นงาและฝักเป็นงา จากนั้นก็ส่งต่อไปให้ช่างทำเงินทำที่รัดปลอกมีดและด้ามมีด ช่างจะทำเงิน ทองหรือนากตามที่กำหนด โดยส่วนมากจะเป็นเงินเพียงอย่างเดียว เมื่อทุกอย่างเสร็จก็จะนำมาประกอบที่วัดหนองโพ โดยหลวงพ่อเดิมจะทำผงอิทธิเจไว้ให้ ผสมกับเส้นเกศาของหลวงพ่อที่ปลงในวันขึ้น 15 ค่ำ และแผ่นตะกรุด ซึ่งเป็นเงิน ทอง นาก เป็นแผ่นเล็กๆ ลงอักขระ ตัดพอดีกับตัวกั้นของมีด บรรจุลงไปในด้ามมีดอุดด้วยครั่งจนแน่น หลังจากนั้นหลวงพ่อเดิม จึงนำมีดหมอไปปลุกเสกอีกทีหนึ่ง

ลักษณะมีดหมอหลวงพ่อเดิมด้านหนึ่ง กั่นมีดตอกอักขระขอมคำว่า “อะสังวิสุโล ปุสะพุภะ” ซึ่งเป็นหัวใจอิติปิโส อีกด้านหนึ่งตอกลักษณะถอยหลังคำว่า “ภะพุสะปุ โลสุวิสังอะ” แผ่นประกับกั่นมีด คือ แผ่นเงินและแผ่นนาก “แผ่นเงิน” ด้านหนึ่งจารอักขระ “นะ อุด ทะ กัน นะ” อีกด้านหนึ่ง “อุดทัง อัดโท อุดทะ” ส่วน “แผ่นนาก” ด้านหนึ่งจาร “อุด ทัง อะ กัน อิ” อีกด้าน “อัดโท กันอิ พุทโธ” ตะกรุด ด้านนอกลงอักขระ “นุปิดตุ อุดทะวารัง” ด้านในลงคาถาพระเจ้าห้าพระองค์ “นะ โม พุท ธา ยะ” เมื่อนำแผ่นประกับทั้งสองมาประกบกับกั่นมีดแล้วจึงหุ้มด้วยตะกรุดกันหลุดแล้วใส่ตัวยึดให้กั่นมีดติดแน่นกับตัวด้าม จากนั้นใช้ครั่งเป็นตัวยึดให้แข็งแรงอีกครั้งหนึ่ง

พระพุทธคุณของมีดหมอหลวงพ่อเดิม ณ วัดหนองโพ นั้นดีในทุกๆ เรื่องยกตัวอย่าง เช่น มหาอุดอยู่ยงคงกระพันชาตรี แคล้วคลาด ป้องกันเขี้ยวงา ป้องกันคุณไสย การกระทำย่ำยี ป้องกันภูตผีปีศาจร้ายได้ครบครัน

วิธีสวด

วิธีสวดมีดหมอ จำหลวงพ่อเดิมไว้แล้วว่า “พระพุทธรักษา ปัทมมังรักษา พระอริราชศัตรูมาปราบเรา นำเราสู่สันติ แคล้วคลาด”

ส่วนมนต์มีดหมอ อะราวะกะตุ สุวุตัง ยะมะสะนะอินะวุธัง นารายาสะ จักราวุธัง ปัญจะ ครบเครื่อง เอต อะนุ ฟาวีนา ปัญจาวุธมานัม ภัคคะภัคคะ วิชุนัม วิชุนนาโลมังมาเมนา พุทธสันติ คัจฉะ อะมูธี โอกาเสฏฐหิ”

ข้อห้ามของผู้ถือเครื่องรางนี้ คือ ห้ามฆ่าสัตว์ ยกเว้นเพื่อป้องกันตัว ห้ามใช้ผิด เช่น รังแกผู้อื่น ห้ามเป็นชู้กับเมียของผู้อื่น ห้ามให้สตรีมีประจำเดือนสัมผัสหากไม่จำเป็น ตอนนี้หายากแล้ว

ชีวประวัติหลวงพ่อเดิม

ชีวประวัติหลวงพ่อเดิม บิดามารดาพาท่านไปวัดตั้งแต่ยังเยาว์ก่อนที่ท่านจะอุปสมบทเป็นพระสงฆ์ สมัยนั้นการศึกษาของชาวหนองโพมีศูนย์กลางอยู่ที่วัดหนองโพ กระทั่งอายุครบอุปสมบทเมื่อ วันศุกร์ที่ 8 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2403 วันอาทิตย์ได้ร่วมพิธีอุปสมบทกับหลวงโบไก่ พัทธสีมา วัดเขาแก้ว อ.พยุหะคีรี จ.นครสวรรค์ เป็นพระอุปัชฌาย์, หลวงพ่อเงิน วัดพระปรางค์เหลือง เป็นพระกรรมวาจาจารย์ และหลวงพ่อเทศ วัดสระทะเล ต.สระทะเล และเป็นพระอนุศาสนาจารย์

ได้รับฉายาว่า พุทธสโร

จากนั้นหลวงพ่อเดิมท่านได้เดินทางกลับมาจำพรรษาอยู่ที่วัดหนองโพ เพื่อการเรียนรู้และศึกษาเล่าเรียนพระปริยัติธรรมต่อตามทางที่พระนวกะ ตั้งต้นศึกษาหาความรู้เป็นการใหญ่ รวมทั้งท่องบ่นพระคัมภีร์ต่างๆ

นอกจากนี้ ยังได้ศึกษาวิทยาคม (วิชาอาคม) กับ นายพัน ชูพันธ์ ผู้ทรงวิทยาคุณอยู่ในบ้านหนองโพ หลังนาย พันถึงแก่กรรม ได้ไปศึกษาเล่าเรียนกับหลวงพ่อมี ที่วัดบ้านบน ต.ม่วงหัก อ.พยุหะคีรี จ.นครสวรรค์

เดินทางไปเรียนทางวิปัสสนากับหลวงพ่อเงิน วัดพระปรางเหลือง อ.พยุหะคีรี จ.นครสวรรค์

หลังจัดสร้างวัตถุมงคลมากมายหลายรุ่น จนเป็นที่เลื่องลือมากในเรื่องของความขลัง มีผู้เข้าไปฝากตัวเป็นลูกศิษย์จำนวนมาก

รวมไปถึงขอให้รดน้ำมนต์ แป้งผง น้ำมัน ตะกรุด และผ้าประเจียด

ที่พบมากที่สุดคือแหวนเงินหรือนิกเกิล และผ้าพันพระบาท ผ้าประเจียด เป็นที่รู้จักกันดี

นอกจากนี้ท่านยังเป็นพระนักพัฒนาถาวรวัตถุในวัดหลายแห่ง เช่น สร้างกุฏิหลังแรกโดยใช้ไม้กั้น สร้างศาลาการเปรียญ สร้างอุโบสถ สร้างเจดีย์ 3 องค์ กำแพงแก้วล้อมรอบหน้าพระอุโบสถ เป็นต้น

ต่อมาได้รับพระราชทานสมณศักดิ์เป็นพระครูนิวาสธรรมขันธ์ 30 ธันวาคม พ.ศ. 2457 รองเจ้าคณะอำเภอเมืองนครสวรรค์ พ.ศ. 2462 ได้รับสถาปนาเป็นเจ้าคณะ

ปฏิบัติศาสนกิจมาเป็นเวลา 20 ปี จนกระทั่งชราภาพ คณะสงฆ์จึงเลื่อนสมณศักดิ์ขึ้นเป็นสมณศักดิ์

อย่างไรก็ตาม หลังจากกลับมาจากเป็นประธานสร้างโบสถ์ที่วัดอินทาราม ต.พยุหะ อ.พยุหะคีรี จ.นครสวรรค์ เริ่มอาพาธและมีอาการหนักขึ้น บรรดาศิษยานุศิษย์ต่างพากันมาห้อมล้อมพยาบาลและเฝ้าอาการกันเนืองแน่น

ในที่สุด ละสังขารอย่างสงบ สิริอายุ 92 ปี พรรษา 71 จัดพิธีพระราชทานเพลิงในวันที่ 30 สิงหาคม 2494

ได้รับการขนานนามและยกย่องเป็น “เทพเจ้าแห่งเมืองสี่แคว”

วัดหนองโพ สร้างมณฑปที่ประดิษฐานรูปหล่อโลหะรูปเหมือนขนาดเท่าจริง จัดงานทำบุญประจำปี ปิดทองไหว้พระรูปเหมือนวันขึ้น 13 ค่ำ เดือน 3 ของทุกปี