น้ำมันพราย

  ในสมัยที่คนเรียนหนังสือที่วัด ผู้ชราก็ได้ศึกษากับพระซึ่งเป็นอาจารย์ จนพระท่านมรณะ ผู้ชราก็มาประกอบอาชีพทำนา มีลูกและมีหลาน ท่านรับทราบว่า บ้านซึ่งอยู่ไม่ห่างจากที่อยู่ของท่านเขาเล่นของทำให้ผัวรักผัวหลง แต่ท่านก็ไม่สนใจเพราะต่างคนต่างอยู่ กรรมใครกรรมมัน อยู่มาวันหนึ่งหลานของท่านวิ่งมาบอกท่านว่า พบขวดใส่อะไรก็ไม่ทราบอยู่ที่ใต้โคนมะพร้าว ท่านจึงไปดูและรู้ว่าขวดดังกล่าวใส่น้ำมันพราย เจ้าของมันไม่เอาเข้าบ้านนำมาซ่อนใต้ต้นมะพร้าว ท่านกลัวว่าลูกหลานท่านจะเป็นอันตราย จึงนำขวดกลับมาที่กระท่อม ตกดึก ท่านเล่าว่า ผีพรายวันออกมาจับขาท่าน มันจะกิน ท่านได้ทีบมันและได้ใช้คาถากำกับจนมันกลัวและกลับเข้าขวด ท่านเล่าว่า วันพระมันก็จะออกจากขวดเป็นหิ้งห้อย ท่านเห็นก็จะให้มันกลับเข้าขวด ถ้าท่านออกจากบ้านไปไกลๆ ก็จะนำมันไปด้วย เพราะกลัวว่ามันจะทำร้ายลูกหลานถ้าท่านไม่อยู่ อยู่มาวันหนึ่ง มีคนมาที่กระท่อมท่านและบอกกับท่านว่า ได้รับข่าวว่าท่านมีน้ำมันพรายจะมาขอ ท่านก็ให้ไปทั้งขวด อยู่มาเป็นเดือน ชายคนดังกล่าวก็กลับมาหาท่านอีกครั้งและบอกจะคืนน้ำมันพรายให้ ท่านได้สอบถามว่าเพราะอะไร ชายดังกล่าวบอกว่า ขณะรับจากท่าน น้ำมันอยู่แค่ก้นขวด พอถึงบ้านเอาออกมาดู น้ำมันขึ้นมาอยู่เต็มขวด เขากลัวจึงนำไปไว้ใต้ต้นไม่้ข้างบ้าน ปรากฎว่า ลูกและเมียและพ่อตาเขาตายติดต่อกัน เขาจึงคิดว่าเพราะน้ำมันพรายที่ได้มา ผู้ชราท่านก็ไม่รับคืนแต่บอกว่า ท่านคิดจะนำน้ำมันพรายไปให้อีกคนหนึ่งอยู่แล้วแต่ไม่มีเวลา คนๆนี้ เขามีความรู้ดี สามารถควบคุมมันได้ เขาชอบของจำพวกนี้ ให้นำไปให้เขาแทนท่านด้วย