วิคเตอร์ต้องทนทุกข์ทรมานกับการสูญเสียแม่ตั้งแต่อายุยังน้อย โศกนาฏกรรมส่วนตัวนี้จุดประกายความกระหายความรู้ของเขา ผลักดันให้เขาศึกษาดินแดนลึกลับแห่งการเล่นแร่แปรธาตุ เคมี และชีววิทยา ความอยากรู้อยากเห็นที่ไม่รู้จบของเขานำเขาไปสู่เส้นทางแห่งการทดลองที่น่าสยดสยองโดยมีเป้าหมายสุดท้ายรออยู่ นั่นคือการชุบชีวิตคนตายและโกงความตาย

แฟรงเกนสไตน์ใช้การผสมผสานระหว่างวิทยาศาสตร์ร่วมสมัยและสูตรการเล่นแร่แปรธาตุที่เป็นความลับ รวบรวมสิ่งมีชีวิตจากส่วนต่างๆ ของร่างกายมนุษย์ที่รวบรวมจากสุสานต่างๆ หลังจากอดหลับอดนอนมาหลายคืนและทำงานอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย สิ่งมีชีวิตนั้นก็พร้อมสำหรับความทุกข์ระทม ไฟกระชาก ไฟวาบ และ “สัตว์ประหลาด” ก็มีชีวิตขึ้นมา

ในตอนแรก Victor ภูมิใจในความสำเร็จของเขา เขาได้เอาชนะความตาย กลายเป็นนายแห่งชีวิต แต่ความจริงของสิ่งที่เขาได้ทำกลับทำให้เขาเจ็บปวดเมื่อเขามองเข้าไปในดวงตาที่ว่างเปล่าของผลงานที่เขาสร้างขึ้น สิ่งมีชีวิตดังกล่าวเป็นภาพล้อเลียนของมนุษย์ที่มหึมา ขนาดและรูปลักษณ์ที่แปลกประหลาด วิกเตอร์รู้สึกขยะแขยงกับสิ่งที่ตนสร้างขึ้น และด้วยความขยะแขยงและสยองขวัญ เขาจึงหนีไป ทิ้งสิ่งมีชีวิตนั้นไว้กับกลอุบายของมันเอง

สิ่งมีชีวิตที่อ้างว้างและสับสนพยายามทำความเข้าใจการมีอยู่ของมัน มันสอนตัวเองให้พูดและอ่านโดยใช้หนังสือที่ถูกทิ้ง แม้จะมีรูปร่างหน้าตาน่ากลัว แต่สัตว์ร้ายก็ยังอ่อนโยนและใจดี โหยหามิตรภาพและความรักจากมนุษย์

อย่างไรก็ตาม มนุษยชาติได้รับการพิสูจน์แล้วว่าไม่ยอมให้อภัย สิ่งมีชีวิตถูกหลบเลี่ยงและถูกโจมตีเนื่องจากรูปลักษณ์ที่น่าสะพรึงกลัว การปฏิเสธเต็มไปด้วยความขมขื่นและความปรารถนาที่จะแก้แค้นผู้สร้าง

ในการแสวงหาการล้างแค้น สัตว์ประหลาดได้หันกลับมาต่อต้านแฟรงเกนสไตน์ ทำลายชีวิตของเขาอย่างเป็นระบบด้วยการฆ่าคนที่รักเขา นักวิทยาศาสตร์ผู้เคยมีความทะเยอทะยาน ซึ่งตอนนี้ถูกตามหลอกหลอนโดยผลงานของเขา เขาออกตามล่าอย่างบ้าคลั่งไปทั่วยุโรปและในแถบอาร์กติก โดยหวังว่าจะทำลายสิ่งที่เขาเคยสร้างมา

การไล่ล่าของแมวกับหนูสิ้นสุดลงในถิ่นทุรกันดารอาร์กติกอันหนาวเหน็บ วิคเตอร์ซึ่งถูกขับเคลื่อนจนแทบบ้าและร่างกายแหลกสลาย ยอมจำนนต่อสภาพอากาศที่รุนแรง เมื่อผู้สร้างของเขาเสียชีวิต สิ่งมีชีวิตนั้นรู้สึกสูญเสียและเศร้าโศกอย่างสุดซึ้ง การแก้แค้นที่มันต้องการไม่ได้ทำให้ความสงบสุข มีแต่ความรู้สึกอ้างว้างและเสียใจอย่างสุดซึ้ง

เมื่อเห็นร่างที่ไร้ชีวิตของผู้สร้าง สิ่งมีชีวิตจึงตัดสินใจ มันเลือกที่จะยอมรับความตายที่วิคเตอร์ปฏิเสธมัน เพื่อยุติความทรมานของมันให้สิ้นซาก ด้วยหัวใจที่หนักอึ้ง มันเดินเข้าไปในความทรงจำอันเย็นยะเยือก ทิ้งมรดกแห่งเรื่องราวอันน่าสลดใจไว้เบื้องหลัง

เรื่องราวของแฟรงเกนสไตน์เป็นเครื่องเตือนใจที่ไร้กาลเวลาถึงผลที่ตามมาโดยไม่ตั้งใจที่อาจเกิดขึ้นเมื่อมนุษย์กล้าเล่นเป็นพระเจ้า เป็นการเตือนอย่างชัดเจนเกี่ยวกับอันตรายที่อาจเกิดขึ้นจากความก้าวหน้าทางวิทยาศาสตร์ที่ไม่ถูกตรวจสอบ